Arystoteles
-
Mniejsze rzeczy trzeba poświęcać dla większych.
-
U początku filozofii stoi — zdziwienie.
-
Przedmiotem wiedzy nie jest to, co jest indywidualne, lecz to, co jest ogólne.
-
Świat nie miał początku i nie będzie miał końca. Ruch jest wieczny, tak jak i czas, który go mierzy: pojęcie teraźniejszości zawiera pojęcie przeszłości i przyszłości.
-
Wychowanie — to rzecz poważna; musi się w nim mieszać przykrość z przyjemnością.
-
Rozum nie jest, jak uczą niektórzy, początkiem i przewodnikiem cnoty — tę rolę spełniają popędy. Najpierw musi się wytworzyć nieświadomy pęd ku temu co szlachetne, a potem dopiero rozum udziela swego przyzwolenia i sądu. Dlatego też popędy skierowane ku cnocie stanowią lepszy punkt wyjścia niż rozum. Przyzwyczajenie staje się drugą naturą.
-
Drogi mi jest Platon, lecz droższa prawda.
-
Nie chowaj nienawiści po wieczne czasy, ty, który sam nie jesteś wieczny.
-
Zdolność doznawania przyjemności jest dowodem siły.
-
Nadprzyrodzone jest tylko to, co nie podlega obserwacji.
-
Jasność — podstawowa wartość rzeczy.
-
Doświadczenie stworzyło sztukę, brak zaś doświadczenia - przypadek.
-
Przyjaciel wszystkich nie jest niczyim przyjacielem.
-
Małość człowieka polega na jego pospolitości.
-
Matematyka jest miarą wszystkiego.
Najczęściej szukane:
zbierac kolorowe kamyki
,
romuald
,
romek
,
romuald
,
g
,
georg sand
,
aurore dudevant
,
smierc
,
havel
,
tęsknimy
,