mysli.com.pl

Należy każdego dnia posłuchać krótkiej pieśni, przeczytać dobry wiersz, zobaczyć wspaniały obraz i - jeśli byłoby to możliwe - wypowiedzieć kilka rozsądnych słów.

Człowiek, który w każdym momencie swego istnienia szuka z konieczności szczęścia, musi, o ile jest rozsądny, oszczędzać przyjemności i odmawiać sobie tych, które mogłyby się zamienić w cierpienie.

Człowiek rozsądny dostosowuje się do świata. Człowiek nierozsądny usiłuje dostosować świat do siebie. Dlatego wielki postęp dokonuje się dzięki ludziom nierozsądnym.

Rozsądny człowiek zakochuje się jak wariat, ale nie głupiec.

Człowiek rozsądny dostosowuje się do otoczenia, nierozsądny próbuje naginać otoczenie do swoich potrzeb. Więc postęp zawdzięczamy nierozsądnym.

Jedynym rozsądnym sposobem wychowania jest oddziaływanie własnym, dobrym przykładem, a jeśli to nie odnosi skutku, to przykładem odstraszającym.

Jedynym rozsądnym sposobem wychowania jest oddziaływanie własnym, dobrym przykładem, a jeśli to nie odnosi skutku, to przykładem odstraszającym.

Życie jest krótkie. Korzystaj z teraźniejszości w sposób rozumny i słuszny. Bądź rozsądny w odpoczynku.

Kto żyje bez szaleństwa mniej jest rozsądny niż mniema.

Dwóch mężczyzn jest całkiem rozsądnych. Gdy tylko zjawi się koło nich piękna kobieta, zaraz mamy przed sobą dwóch błaznów.

Rozsądny mąż jest jak marynarz. Podczas burzy zwija żagle, czeka, żywi nadzieję, a sztormy nie przeszkadzają mu kochać morza.

Nawet rozsądny, gdy mu w oko wpadnie kukła nieczysta, ot dziewczyna, zaczyna bredzić o lotosach oczu, chwali bioder bujność, pierś wysoką, twarzy nenufar, piękne brwi zabójcze, zachwyca się, nie baczy na nic, pragnie, szaleje z żądzy, grę zaczyna! Biada, ten obłęd nie ma granic.

Mądry człowiek nie chce przewyższać cesarza, a rozsądny nie chce wywyższać się nad kanclerza,

Z dwu istniejących dróg, jednej na mównicę, a drugiej do Podziemia, człowiek rozsądny wybierze raczej drogę do Podziemia...

Zdarzają się sytuacje, w których być rozsądnym znaczy być tchórzem.

Jedynym rozsądnym sposobem wychowania jest oddziaływanie własnym dobrym przykładem, a jeśli nie można inaczej — odstraszającym przykładem.

Człowiek rozsądny przystosowuje się do świata, nierozsądny stara się przystosować świat do siebie. Stąd wszelki postęp pochodzi od nierozsądnych.

Co jest rozsądnym, jest rzeczywistym; a co jest rzeczywistym, jest rozsądnym.

Kto żyje bez szaleństwa, mniej jest rozsądny, niż mniema.

Każda metoda przegrania życia jest dobra - tylko nierozsądny optymizm każe uznawać naszą za lepszą.