Najlepsze cytaty w sieci
Cmentarz to pokłosie nadziei.
Historia literatury jest cmentarzyskiem tekstów ongiś popularnych i wielbionych. Nieśmiertelność zdobywają sobie nieoczekiwanie utwory drugiego czy trzeciego rzutu. Czasem jakiś żart, jakaś błahostka.
Każdy człowiek powinien mieć sporego rozmiaru cmentarz, na którym grzebałby wady swoich przyjaciół.
Serce człowieka to cmentarz pogrzebanych nadziei.
Miłość jest jak kwiat, musi zakwitnąć i zwiędnąć; jeśli nie więdnie, nie jest żywym kwiatem, jest albo kwiatem z papieru, albo nieśmiertelnikiem, dobrym na cmentarz.
Stary słoń będzie umierał samotnie na cmentarzu słoni.
Kto szuka stałego przyjaciela, powinien udać się na cmentarz.
Płocha kobieta zamienia się po śmierci w zjawę, kobietę poważną zanosi się na cmentarz.
Płocha kobieta zamienia się po śmierci w zjawę; kobietę poważną zanosi się na cmentarz,
Nowy lekarz, nowy cmentarz.
Kucharza, który głodem umrze, nie chowają na cmentarzu.
I samotny ma bliskich — na cmentarzu,
Cmentarze są pełne ludzi niezastąpionych.
Grobowiec to pomnik na granicy dwóch światów wystawiony, cała ziemia to olbrzymi cmentarz, na którym miliony istot spoczęły.
Różne są rodzaje pamięci. Jest pamięć podobna do rozległego cmentarza chwil. Są aleje zasłużonych, pyszne kaplice, mieszczańskie grobowce, są mogiłki.
Futro: Futro jest cmentarzem. Kobieta nie powinna nosić na sobie cmentarza.
Na cmentarzach rosną kwiaty cudne, wiążące podziemia śmierci z królestwem bytu.
Każdy nosi w sobie jakiś cmentarz.
Zawsze! Nigdy! A cmentarze?
Za każdego trupa zapisujemy śmierci plus. Krzyżykiem na cmentarzu.
465 głosów ↑
407 głosów ↓
