mysli.com.pl

Muzyka dziurawi niebo.

Muzyka powinna zapalać płomień w sercu mężczyzny i napełniać łzami oczy kobiety.

Muzyka — potrzebą narodów.

Muzyka jest wyższym objawieniem niż wszystka mądrość i jakakolwiek filozofia.

Nawet za Jana Chrzciciela polskiej muzyki się nie uważam a przyjścia jego chciałbym dożyć. Chciałbym tylko napisać i zostawić abecadło tego, co naprawdę polskie, a nauczyć odrzucać polskość fałszowaną.

Pech ma w ogóle muzykalne ucho i lubi się rytmicznie powtarzać.

Od muzyki piękniejsza tylko cisza.

Sprawiedliwość wojskowa ma się tak do sprawiedliwości, jak muzyka wojskowa do muzyki.

Lubię trzy rzeczy, których absolutnie nie rozumiem: nowoczesne malarstwo, nowoczesną muzykę i nowoczesne kobiety.

Gdybym miał raz jeszcze życie rozpocząć, trzymałbym się takiego prawidła, ażeby przynajmniej raz na tydzień przeczytać coś z poezji lub posłuchać nieco muzyki; wtedy bowiem zanikłe obecnie części mego mózgu zachowałyby się może przez używanie. Utrata wrażliwości na takie rzeczy jest pewną utratą szczęścia i jest, być może, szkodliwa dla inteligencji.

Muzyka jest matematyką tajemną, której elementy sięgają nieskończoności. Nie jest ograniczona do mniej lub więcej niemego odtwarzania natury, lecz zdolna jest wykrywać utajone związki między naturą a wyobraźnią.

Muzyka powinna dążyć do tego, aby sprawiać przyjemność... Zbytnia komplikacja jest sprzeczna ze sztuką. Muzyka staje się „trudna" wtedy tylko, gdy jej właściwie nie ma, gdyż „trudny" to jest tylko słowo-parawan, mające na celu ukrycie jej ubóstwa.

Muzykę ludową swego kraju trzeba traktować tylko jako bazę; nigdy jako środek pisania i stylu. Kochajcie ją namiętnie, jak tylko chcecie, ale strójcie jej w szkolne mundurki, nie nakładajcie jej złoconych binokli.

"Heavy metal" - muzyka okrutna. "Death metal" - muzyka śmiertelna dla słuchacza.

Autentyczne słuchanie muzyki zakłada ciszę jako stan normalny. Gdzie całymi dniami gra muzyka.

. . . bo umiem dziś na Naturę patrzeć nie jak w czasach Młodości, co jest bezmyślną, lecz słysząc spokojną, smutną muzykę ludzkości.

. . . przez całe stulecia wywyższał człowieka nad zwierzę i wznosił go ku wyżynom nie kij, ale muzyka: czar powabnej prawdy, powab jej wzorców.

A z wierszy napisanych chyba ten nie umrze, co nie bał się stać prawdą lub stał się muzyką.

Trudno nazwać muzyką to, w czym gustuje publiczność; jest to raczej senne marzenie na przemian z nerwowym dreszczykiem.

Muzyka dziurawi niebo.