mysli.com.pl

W zdrowym rozsądku tkwi pewna subtelna nieufność władzy logicznej do samej siebie; zahamowuje on rozrost każdej zasady i każdej metody dokładnie w tym punkcie, w którym niepowściągliwe i brutalne jej zastosowanie stanowiłoby pogwałcenie tej rzeczy delikatnej, jaką jest rzeczywistość.

Jedyny sposób zapobieżenia zazdrości to zasłużyć na przedmiot własnych pożądań. Jest ona bowiem nieufnością wobec siebie samego, świadectwem nikłych naszych zalet.

Ludzie mniej mają nieufności do zwyczaju i tradycji przodków niż do swego rozsądku.

Zrozumienie i wiedza mają w sobie coś, co budzi taką nieufność, że muszą zostać potwierdzone i uzasadnione przez siłę i przemoc: wtedy człowiek im się poddaje.

Krytyczna postawa wobec bliźnich nie tylko nie rozwiązuje żadnych problemów, ale wręcz przyczynia się do wzrostu wzajemnej nieufności i animozji w świecie.

Nadmiar zaufania jest głupotą, nadmiar nieufności nieszczęściem.

Nieufność jest formą nieśmiałości.

Kto chce zatroszczyć się o przyszłość, ten przeszłość z pokorą, teraźniejszość zaś z nieufnością przyjmować musi.

Kto chce zatroszczyć się o przyszłość, ten przeszłość z pokorą, teraźniejszość zaś z nieufnością przyjmować musi.