mysli.com.pl

Dlaczego trzeba całego życia, by sobie uświadomić, że złowróżbne znaki pojawiają się równie często jak ptaki na czereśni?

Jeżeli chcesz narysować ptaka, musisz stać się ptakiem.

Ludzie przychodzą i odchodzą, a ty nie przywiązujesz do tego większej wagi. Lecz kiedy przychodzi przyjaciel, w twoim życiu wschodzi słońce, powietrze staje się rześkie, kwiaty zakwitają, niebo się rozjaśnia, a noc staje się głębsza. Cała ziemia się ożywia i nawet ptaki śpiewają radośniej.

Trzeba oderwać się od szumów świata i wniknąć w samego siebie. Oto jestem: moje ramię, moja dłoń, moje palce, mój paznokieć. Cząstka mojego ciała, które stanowi harmonijną jedność. Ta jedność nie kończy się obrysem kształtu: tworzę wspólnotę z kamieniem, na którym siedzę, z trawą, której dotykam, z powietrzem wypełniającym mi płuca, z pejzażem wokół. Jestem sobą i jednocześnie drzewem, słońcem, ptakiem, ziemią. Ja, składnik nieogarnionej, pulsującej, doskonałej natury.

Nie konieczność, ale przypadek ma w sobie czar. Jeśli miłość ma być miłością niezapomnianą, od pierwszej chwili muszą się ku niej zlatywać przypadki jak ptaki na ramiona.

Jeśli miłość ma być miłością niezapomnianą, od pierwszej chwili muszą się ku niej zlatywać przypadki jak ptaki na ramiona świętego Franciszka z Asyżu.

Używaj swoich zdolności, jakiekolwiek są. Lasy trwałyby w ciszy, gdyby śpiewały tylko ptaki o pięknych głosach.

Nawet jeśli świnia lata, to istnieje prawdopodobieństwo, że nie jest ptakiem.

Gdzie ptaki lot zniżają, tam jest woda.

Gdzie ptaki lot zniżają, tam jest woda.

Odlatujące ptaki pozostawiają czyste gniazda.

Odlatujące ptaki pozostawiają czyste gniazda,

Ptaki wabi się ziarnem, ludzi srebrem.

Kto chowa ptaki z pisku, ten miewa łajna w zysku.

W dzień Wojciecha świętego ptaki przylatują jego.

We wrześniu, gdy tłuste ptaki, mróz w zimie nie lada jaki.

Kiedy dwa ptaki się biją, małpa nie wsadza między me ogona,

Ptaki wabi się ziarnem, ludzi srebrem,

Czas wolny jest warunkiem wewnętrznej dojrzałości, rozwoju, wzajemnego oddziaływania na siebie, słowem wypełnionego życia. Najwyższą miarę swobody znają wysoko cywilizowani ludzie oraz ptaki.

Lepiej by było, gdyby wszystkie arcydzieła sztuki przepadały, niż gdyby ptaki przestały się gnieździć na gałęziach.