mysli.com.pl

Często szuka się sensu życia przy pomocy bezsensownych metod.

Życie nabiera sensu dopiero w wyobraźni.

Jak dobrze zrozumieć wreszcie, że życie nabiera dopiero wtedy sensu i znaczenia, gdy toczy się zgodnie z własnymi potrzebami, rytmem własnego oddechu, a przede wszystkim własnym wyobrażeniem o nim - a nie potrzebami, rytmem wyobrażeniem narzuconym przez otoczenie. Za wszelką cenę być sobą.

Życie bez marzeń pozbawione jest sensu.

Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.

Człowiek nie może żyć bez miłości. Człowiek pozostaje dla siebie istotą niezrozumiałą, jego życie jest pozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób swoją, jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa.

Człowiek nie może żyć bez miłości. Człowiek pozostaje dla siebie istotą niezrozumiałą, jego życie jest pozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób swoją, jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa.

Miłość jest jak tama. Jeśli pozwolisz, aby przez szczelinę sączyła się strużka wody, to w końcu rozsadza mury i nadchodzi taka chwila, w której nie zdołasz opanować żywiołu. A kiedy miry runą, miłość zawładnie wszystkim. I nie ma wtedy sensu zastanawiać się, co jest możliwe, a co nie, i czy zdołamy zatrzymać przy sobie ukochaną osobę. Kochać, to utracić panowanie nad sobą.

Cierpienie jest na pewno rodzajem sensu. Bezsens przecież nie boli. Bezsens jest obojętnością.

Jeśli ludzie nie boją się umierać nie ma sensu straszyć ich śmiercią.

Kiedy mamy Boga w naszym życiu, nabiera ono sensu, wszystko zaś nabiera wartości i staje się owocne.

Świat nie ma sensu, sens ma sztuka.

Świat nie ma sensu, sens ma sztuka.

Na kosturze słów opiera się starzec sensu.

Nie ma sensu fundować lampy do meczetu, jeśli jest nagląco potrzebna w domu.

Ani sensu, ani kadensu.

Nie ma sensu przeciwstawiać telewizji filmowi. Jedno jest przedłużeniem drugiego. Ale przedłużeniem, którego granice trudne są dla nas jeszcze do poznania.

Aby realizm nie był słowem pozbawionym sensu, wszyscy ludzie musieliby mieć jednaki umysł i jednaki sposób pojmowania.

Ale przerwał mi i stając jakby na baczność, upomniał mnie po raz ostatni, pytając, czy wierzę w Boga. Odpowiedziałem, że nie. Usiadł oburzony. Powiedział, że to niemożliwe, że wszyscy ludzie wierzą w Boga, nawet ci, którzy odwracają się od Jego oblicza. Jest tego pewien i gdyby przyszło mu w to kiedyś zwątpić, jego życie nie miałoby sensu.

Bez celu i sensu podróżować nie warto.