mysli.com.pl

Jak piękne pogrzeby urządza czasem społeczeństwo tym, których zabiło.

Jeśli społeczeństwo liberalne okaże się niezdolne, aby przyjść z pomocą ogromnym rzeszom głodnych, nie uratuje ono również małej liczby tych, którzy są bogaci.

Są takie zakamarki społecznego gmachu, że społeczeństwo woli o nich nie wiedzieć.

Jeśli pragniecie wydać na świat obywatela obchodząc się bez miłości rodzicielskiej, bądźcie tak uprzejmi uprzedzić społeczeństwo o tym, że pragniecie zrobić takie świństwo. Ludzie wychowani bez miłości rodzicielskiej są często zniekształceni.

Rzadkością doprawdy jest społeczeństwo mądrze zorganizowane.

Musi przyjść czas, w którym społeczeństwo od polityki aż po sztukę zreorganizuje się w dwa systemy czy dwie grupy: wybitnych i pospolitych. Za całym współczesnym życiem kryje się prowokacja i głęboka niesłuszność założenia, iż ludzie są obecnie równi...

Wychowując talent, społeczeństwo składa nadziei ofiarę.

Jednostka doskonali się poprzez społeczeństwo, społeczeństwo doskonali się poprzez jednostkę.

Społeczeństwo przygotowuje przestępstwa, przestępcy je popełniają.

Społeczeństwo składa się z dwóch wielkich klas: jedni mają więcej apetytu, drudzy więcej apetytu niż posiłków.

Społeczeństwo syte, żyjące w dobrobycie, nie zadowala się kupowaniem książek; chce także kupować poetów.

Społeczeństwo, które oswaja swoich buntowników, zyskuje spokój, ale traci przyszłość.

Wydaje mi się, że każde społeczeństwo opiera się na śmierci człowieka.

Tragedią klasycznego liberalizmu, a także utopijnego socjalizmu, była wiara, iż ludzie w każdym pokoleniu i w każdej nowej umowie społecznej mogą odrzucić przeszłość i przebudować od nowa swe instytucje. Ludzie w pewnych granicach mogą zmieniać i siebie samych, i społeczeństwo, ale wiedzy o własnej potędze towarzyszyć musi świadomość jej ograniczeń. Jest to najstarsza i najtrwalsza prawda o kondycji ludzkiej, jeśli ta ma nadal ludzką pozostać.

I bezklasowe społeczeństwo nie obejdzie sie bez ludzi wysokiej klasy.

Przebiegłość jest rodzajem harmonii, według której społeczeństwo reguluje swoje kroki.

Małżeństwo bez konfliktów jest prawie tak samo nie do pomyślenia jak społeczeństwo bez kryzysów.

Celibat był radą chrystianizmu; kiedy zeń uczyniono prawo dla pewnego stanu, trzeba było wciąż nowych praw, aby zmusić ludzi do posłuszeństwa tamtemu pierwszemu. Prawodawca znużył się, znużył społeczeństwo, każąc wykonywać ludziom mocą przepisu to, co ci, którzy kochają doskonałość, wykonywaliby jako radę.

Kary mogą wykluczyć ze społeczności obywatela, który postradawszy obyczaje, gwałci prawa; ale jeżeli całe społeczeństwo straciło obyczaje, zali je przywrócą? Kary mogą zapewne zapobiec wielu następstwom powszechnego zła, ale nie poprawią tego zl

Jak piękne pogrzeby urządza czasem społeczeństwo tym, których zabiło.