mysli.com.pl

Kto nie jest w stanie kochać i twierdzi, że nigdy się nie myli, ten pozwolił się już pogrzebać.

Pogrzeb - zabawa w chowanego.

Niektórzy odnajdują miejsce na ziemi dopiero po swoim pogrzebie.

I nie ma nikogo i nic, i jeździ się po świecie z walizką i z pudłem książek i właściwie bez ciekawości. Co to właściwie za życie: bez domu, bez odziedziczonych rzeczy, bez psów. Gdyby się miało przynajmniej wspomnienia. Ale kto je ma? Gdyby dzieciństwo było, ale jest jak pogrzebane.

Najpiękniejsze kwiaty człowiek dostanie na swoim pogrzebie.

Jak piękne pogrzeby urządza czasem społeczeństwo tym, których zabiło.

Podobno przedsiębiorcy pogrzebowi należą do najbardziej oddanych miłośników sztuki lekarskiej.

Serce człowieka to cmentarz pogrzebanych nadziei.

Po pogrzebie - rozmowy o doktorach.

Po pogrzebie — rozmowy o doktorach,

Tu leży pies pogrzebany.

Jeśli powiedzieli o tobie, że jesteś trupem - będziesz pogrzebany.

Kto ma złą żonę, na pogrzeby nie musi chodzić,

Dobrze, że człowiek nie może iść za własnym pogrzebem, bo by mu serce z żalu pękło.

Są katalogi prywatnych księgozbiorów, które można by odczytywać zamiast pochwał w mowach pogrzebowych.

Gdy na dziewczynę zawołają: żono! Już ją żywcem pogrzebiono!

Kto już nie kocha i nie błądzi, ten niech się da pogrzebać.

Niektórzy odnajdują miejsce na ziemi dopiero po swoim pogrzebie.

Kto nie jest w stanie kochać i twierdzi, że nigdy się nie myli, ten pozwolił się już pogrzebać.

Pogrzeb - zabawa w chowanego.