mysli.com.pl

Do lat 25 dzieci kochają rodziców; mając lat 25 — oceniają ich, potem już im wybaczają.

Kobieta wybacza całotygodniowe znęcanie się za cenę pieszczot chwilowego pojednania.

Kobiety już nie wybaczają naszych błędów; nie wybaczają nawet swoich własnych.

Kobiety nie powinny nas sądzić, lecz nam wybaczać. Ich misją jest nie karanie, lecz przebaczanie.

Och, kobiety, trzeba im wiele wybaczać, bo wiele - i wielu - kochają. Ich nienawiść to - w rzeczy samej - miłość wywrócona na lewą stronę.

Kochająca kobieta wybacza wszystko lecz nie zapomina niczego.

Miłość wybacza wszystko, z jednym wyjątkiem, gdy nie jest wzajemnie kochana.

Błądzić jest rzeczą ludzką — wybaczać niezwykłą.

Wybaczaj wszystkim, tylko nie sobie.

Kto kocha, wybacza.

Rzeczą najmniej wybaczalną jest nikczemna hierarchia wartości.

Kobiety nigdy mi nie wybaczą, że czterokrotnie się ożeniłem; mężczyźni — że cztery razy się rozwiodłem.

Często wybaczamy tym, którzy nas nudzą, lecz nie wybaczamy tym, których my nudzimy.

Większość naszych błędów jest bardziej wybaczalna niż środki, którymi staramy się je ukryć.

Dzieci najpierw kochają rodziców. Jak podrosną, osadzają ich. Czasami wybaczają.

Gdyby można było tolerować u innych to wszystko, co wybacza się sobie, życie stałoby się nie do zniesienia.

Człowiek silny wybacza każde głupstwo, jeśli dawało mu siłę wewnętrzną, ponieważ mężnie stawił czoła jego następstwom. Czego sobie nigdy nie wybaczy, to winy wynikającej z jego zaniedbań, małostkowych przezorności, gdy miało się szansę przeżyć coś wielkiego, a z tchórzostwa pominęło okazję.

W przebaczeniu czegoś niewybaczalnego człowiek jest najbliższy boskiej miłości.

Jeśli mamy być razem szczęśliwi, musimy skończyć kurs wybaczania i zapominania.

Większość naszych błędów jest bardziej wybaczalna niż środki, którymi staramy się je ukryć.