Johann Wolfgang Goethe
-
. . . Więc kimże w końcu jesteś? - Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro.
-
Aby nas ćwiczyć w męstwie, daje nam los nieprzyjaciela, aby ćwiczyć w cierpliwości, daje przyjaciela.
-
Barwa jest cierpieniem światła.
-
Biorąc pod uwagę wszystkie akty tworzenia, odkrywa się jedną elementarną prawdę: gdy się czemuś prawdziwie poświęcamy wspiera nas Opatrzność.
-
Błądzi człowiek, póki dąży.
-
Bóg daje orzechy, ale ich nie rozgryza.
-
Być może nic nie jest warte zachodu, aby to lub tamto czynić. Ale wszystko, co czynimy, jest w każdym razie warte, aby to czynić doskonale.
-
Kto pierwszy guzik chybi, ten już nie da sobie rady z zapinaniem.
-
Nie ma nic straszniejszego niż czynna ignorancja.
-
Zmysły nie łudzą, ale łudzi sąd.
-
Ludzkość kroczy stale naprzód, jednak człowiek pozostaje ten sam.
-
Najmniejszy włos rzuca swój cień.
-
Nowi poeci zbyt wiele wody wlewają do atramentu.
-
Ludzie są jak garnki pływające, które wzajem uderzają o siebie.
-
Talent kształtuje się w spokoju życia prywatnego — charakter w wirze życia publicznego.
Najczęściej szukane:
konflikt
,
świat bez
,
świat bez wojen
,
czy kobie
,
bts
,
Oliwia
,
Oliwia
,
Kamienny
,
Kamienny
,
Rybie wody
,