Jonathan Carroll
-
Czego nie wiem, tego się lękam; czego się lękam, tego nienawidzę; czego nienawidzę, to chcę zniszczyć.
-
Dom to zamieszkujący go ludzie, a nie tylko budynek.
-
Każda nieuchronna zmiana jest tak głęboka, jak rana w duszy.
-
Kiedy odnajduję drogę powrotną do serca, dzieją się rzeczy niezwykłe. Widzisz duchy, zakochujesz się, wszystko staje się możliwe.
-
Różnice mogą się wzajemnie uzupełniać.
-
Zapadła cisza gęsta jak krew.
-
Zapytałam dziecko niosące świeczkę: - Skąd pochodzi to światło? Chłopczyk natychmiast ją zdmuchnął. -Powiedz mi, dokąd teraz odeszło - odparł. -Wtedy ja powiem ci skąd pochodzi.
-
Wydaje Ci się, że życie kryje tak wiele cudownych niespodzianek, iż możesz sobie pozwolić na niedbałość.
-
Łatwo obrócić się lepszym profilem do zwierciadła historii.
-
Ostatecznie wszyscy mamy do opowiedzenia tylko jedną historię.
-
Nie oglądam się za siebie, chyba że po to, aby sprawdzić, czy zamknęłam drzwi na klucz.
-
Czy nauczyć się umierać znaczy to samo co nauczyć się przestać żyć?
-
Dlaczego trzeba całego życia, by sobie uświadomić, że złowróżbne znaki pojawiają się równie często jak ptaki na czereśni?
-
Życie składa się z coraz większych nakładów i z coraz mniejszych zysków, kończy się zaś siedzeniem w fotelu z nieruchomo utkwionym wzrokiem.
-
Przyjaźń wymaga sporej cierpliwości.
Najczęściej szukane:
w ciele
,
gwara
,
rencista
,
o życiu
,
miłośść
,
hiszpańskie
,
osioł
,
mucha
,
Medalik
,
miłość
,