Malwina Meysenburg
-
Stwarzać, stwarzać zawsze oto prawdziwe pojęcie życia. Ulepszać drugich, rodzić potomstwo cielesne i duchowe, snuć dalej nieprzerwany wątek życia i zawsze iść naprzód, ku przyszłości, nie cofając się nigdy, oto ideał, do którego powinniśmy zawsze dążyć.
-
Ciało powinno być świątynią duszy czystej, przeto nie powinno być profanowane.
-
Duch podlega nieubłaganym prawom Natury, musi zrzucać z siebie jedną osłonę po drugiej, stwarzać sobie ciągle nowe formy, podobne do coraz nowych wiosen.
-
Jest to prawdziwym dobrodziejstwem losu, nie być otoczonym rzeczami banalnymi, a mieć tylko dookoła siebie rzeczy piękne i szlachetne.
-
Dla prawdziwego rozumienia się serc nie istnieją różnice wieku. Wielka dusza powinna mieć w sobie nieprzebrane źródło młodości, która ją utrzymuje zawsze młodą i świeżą pomimo, że zewnętrzna powłoka starzeje się.
-
Przeznaczeniem każdej głębokiej natury jest koniec końców pozostać samej z sobą.
-
Bywają jednak szczęścia trwałe, bo najsłodsze godziny życia zawierają w sobie pierwiastek nieśmiertelny, który zarówno jak kometa, zostawia za sobą długą smugę światła.
-
Nie myślimy nigdy dość o tym, aby to, co wieczne wcielić w przemijający czas.
-
Ból ma swoją wstydliwość tak jak miłość.
-
Kto kochając nie szuka miłości dla własnych celów, kto jest najbardziej sobą wtedy, gdy jest najgłębiej drugim, czyjej duszy nie skaziła żadna sztuczność i wymuszoność, kto jest dość silny i dość pierwotny, aby oddać się całym sobą; kto na drodze swego życia spotkał takiego człowieka - ten żył naprawdę.
Najczęściej szukane:
obraczka
,
Złoto
,
j.
,
zlośnico
,
Zelwerowicz
,
Stanisławski
,
o higienie
,
kłos
,
Marx
,
bonaparte
,