Stefan Żeromski
-
Cierpienie i rozkosz wewnątrz być winny. Na zewnątrz winien być stan nieodmienny uśmiechu.
-
Po mowie jest na świecie potęga największa — milczenie.
-
Na pięść, jako argument, bywa też pięść argumentem.
-
Istnieje również snobizm rewolucyjny.
-
Genialne słowa trafiają w duszę nawet wtedy, gdy je wypowiada, nie rozumiejąc zupełnie, błazen prowincjonalny z mianem artysty.
-
Łańcuch niewolniczy pokochasz po roku, spokojny kąt i dobrych ludzi, po miesiącu.
-
Im kultura niższa, tym naśladownictwo bardziej rozwinięte.
-
Dużo jest wśród nas takich: ogromne łakomstwo na wielkie czyny i bardzo mało jakiejkolwiek roboty.
-
Trzeba rozrywać rany polskie, żeby się nie zabliźniły błoną podłości.
-
My jesteśmy leniwe, senne, żarłoczne, bezduszne woły. Zeżreć, co jest wokoło, usnąć na tym samym miejscu, ocknąć się i znowu żreć, co wyrosło.
-
Człowiek, który utożsamił się z prawdą, musi czuć radość, rozkosz, wtedy nawet, gdy został pobity.
-
Muzyka — to jest wyłom, przez który dusza, jak więzień z więzienia leci czasem w regiony wolności. Muzyka — to córa wszystkich muz.
-
Kobieta pozwoli ze sobą zrobić, co zechcesz, bylebyś jej o tym nie mówił.
-
Przyjaźń wygląda przy uczuciu do kobiety jak świeca łojowa przy świetle elektrycznym.
-
Prawdę swą należy mówić głośno, nie schlebiając ani rzeczom, ani wypadkom, ani stosunkom, ani ideom.
Najczęściej szukane:
obrona
,
kaszel
,
Bartoszewski
,
edukacja
,
beznadzieja
,
bezsensu
,
bezsens
,
beznadzieja
,
rozczarowanie
,
zawiedziony
,