Zofia Nałkowska
-
. . . A już najpiękniej mówił o cierpieniu. Że jedyną drogą do Boga jest cierpienie. Cierpienie i pokora. Że cała wielkość człowieka jest w jego pokorze przed Bogiem. I całe szczęście. . .
-
Przyczyną niesmaku naszego i niezadowolenia ze świata nie są ludzie, tylko my sami.
-
Wierność cenna jest tylko w takiej kobiecie, którą ona coś kosztuje.
-
Tańczyć - jest to właściwie... iść nigdzie.
-
By służyć życiu, nie należy kochać go zbyt silnie.
-
Granice ludzkiego zrozumienia są ruchome. Świat w istocie swojej
jest wiedzialny.
-
Pokusy działają na różnych poziomach, pokusą jest też zwalczenie pokusy.
-
Nieetycznym staje się z biegiem czasu to, co okazało się groźne dla motłochu ze strony jednostki.
-
To, co jest prawdziwe, najczęściej nie jest rzeczywiste.
-
Być człowiekiem, jest być wydanym na wszystko, na śmieszność i na wstyd i na wstręt sobie podobnych.
-
Wystarczy zwrócić uwagę na człowieka, by stał się pociągający i na swój sposób piękny.
-
Strach przed śmiercią musi być większy u tych ludzi, którzy boją się życia.
-
Wszystko co pochodzi od władzy już powinno być zwalczone.
-
Są tacy ludzie, którzy sami sobie niejako aranżują świat i im właśnie wszystko się udaje, choć możnaby mniemać, że działają pośród fikcji.
-
Nic tak nie zbliża, jak właśnie jednoczesność smutku.
Najczęściej szukane:
blok mieszkalny z balkonami
,
angielski
,
sanki
,
kulig
,
kulig
,
Wykrywanie zębów
,
dziennikarz
,
redaktor
,
pierwsza...
,
dżdżownica
,