Zygmunt Krasiński
-
Kto jest poetą, ten nie żyje długo.
-
Zbytki materialne i nędze materialne są zawsze wielkim milczeniem ducha czy indywiduów, czy narodów — jest to życie zwierzęce na najwyższym lub najniższym szczeblu swoim.
-
Kto się waha, ten urodził się do słów, nie do czynów.
-
Pokojem myśli i powagą ciała dzieją się wielkie czyny.
-
Kto się poświęcił dla dobra ludzi, powinien o ich sądzie zapomnieć.
-
Jako księżyc na niebie, tak dzieje narodów na ziemi wzrastają, by maleć.
-
Później czy wcześniej krzywda w los się wciela i w sieć skrzywdzonych chwyta krzywdziciela!
-
Duma bez pokory — to próżność; pokora bez dumy — to podłość.
-
Z fal ta najgorzej huczy, co się ma rozbić na piasku.
-
Droga zbawienia prowadzi tylko przez męczeństwo, to smutne prawo tego świata, ale jednak prawo. Męczeństwo poniżenia jest najgorszym z męczeństw...
-
Drobnych podłości nie ma... najdrobniejsza jest już morzem hańby.
-
Już się ma pod koniec starożytnemu światu - wszystko, co w nim żyło, psuje się, rozprzęga i szaleje - bogi i ludzie szaleją.
-
Zgińcie, me pieśni - wstańcie, Czyny moje!
-
U ludzi marne słowo jest także potęgą.
-
Pycha to karłów zbuntowanych siła.
Najczęściej szukane:
jadwiga skibińska-podbielska
,
z cegieł
,
niedźwiedź
,
płot
,
pudełko
,
pudełko
,
Walizki
,
Bagaż
,
blond włosy
,
o podróży
,